APELACIONI SUD - Pregled sudske prakse Apelacionog suda u Beogradu

21.06.2013.

Kž2 538/13

REPUBLIKA SRBIJA
APELACIONI SUD U BEOGRADU
Kž2 538/13
Dana 21.06.2013. godine
B E O G R A D
Nemanjina 9

APELACIONI SUD U BEOGRADU, u veću sastavljenom od sudije Veroljuba Cvetkovića, predsednika veća, i sudija Dragoljuba Đorđevića i Bojane Paunović, članova veća, sa višim sudijskim saradnikom Stojanom Petrovićem, zapisničarem, u postupku privremenog oduzimanja imovine prema preduzeću “"AA", vlasništvo okrivljenog AA, odlučujući o žalbama javnog tužioca Drugog osnovnog javnog tužilaštva u Beogradu i zajedničkoj žalbi okrivljenog AA i njegovog branioca advokata AB, izjavljenim protiv rešenja Drugog osnovnog suda u Beogradu, POI.br. 6/12 od 02.11.2012. godine, u sednici veća održanoj dana 21.06.2013. godine, doneo je sledeće

R E Š E Nj E

UVAŽAVANjEM žalbe javnog tužioca Drugog osnovnog javnog tužilaštva u Beogradu i zajedničke žalbe okrivljenog AA i njegovog branioca advokata AB, UKIDA SE rešenje Drugog osnovnog suda u Beogradu, POI.br. 6/12 od 02.11.2012. godine i predmet vraća prvostepenom sudu na ponovno odlučivanje.

O b r a z l o ž e nj e

Rešenjem Drugog osnovnog suda u Beogradu, POI.br. 6/12 od 02.11.2012. godine, delimično je usvojen zahtev Drugog osnovnog javnog tužilaštva u Beogradu, OIK-7/11 od 21.03.2011. godine, koji je preciziran dana 26.03.2012. godine i 26.06.2012. godine, za privremeno oduzimanje imovine, pa je od preduzeća "AA", vlasništvo okrivljenog AA, JMBG: _, od oca _ i majke _, rođene _, rođen _. godine, u Beogradu, sa prebivalištem u _, protiv koga se pred Drugim osnovnim sudom u Beogradu, vodi krivični postupak po optužnici Drugog osnovnog javnog tužioca u Beogradu, III Kt.br. 264/09 od 13.07.2011. godine, sa opisom dela kao u navedenoj optužnici, zbog krivičnog dela poreska utaja iz člana 229 stav 3 u vezi stava 1 Krivičnog zakonika, privremeno oduzeta imovina i to:

U odnosu na imovinu koju poseduje preduzeće "AA", čiji je jedini vlasnik okrivljeni AA, sa 100% udelom i to:

-zemljište vlasništvo preduzeća "AA" aa,

-stanovi i druge izgrađene površine koje su vanknjižno vlasništvo preduzeća "AA" i koji su sagrađeni na zemljištu aa, na osnovu rešenja o odobrenju odeljenja za urbanizam i komunalno građevinske poslove odsek za urbanizam gradske opštine Obrenovac I-02 broj 351-476/08 od 01.07.2008. godine, kojim se investitorima "AA" i AA1, odobrava izgradnja stambeno-poslovnog objekta spratnosti, podrumska garaža+5+2+PK, gabarita objekta 52,15h14,60 metara, bruto površine 3.679,66 m2, na aa svemu prema idealnom projektu koji je izgradila "AA", a koja je u skladu sa izvodom iz plana generalne regulacije za deo naselja _, _, _ i _ u Obrenovcu I-01 broj 350-794/07 od 28.12.2007. godine i to u odnosu na stanove i garaže lokala koji su u vlasništvu preduzeća "AA" i to:

-na potkrovlju po projektu (sada treći sprat) jedan stan i to:

bb1 do bb20

Zemljište čiji je korisnik preduzeće "AA", sa udelom od 15/240 na k.p. broj 210/1, površine 17 ari i 17 m2, upisano u list nepokretnosti broj aa1,

-imovinu koju sa udelom od 50% poseduje preduzeće "AA", (drugih 50% vlasništvo S_, a saglasno ugovoru o zajedničkoj gradnji od 10.03.2008. godine), i to u odnosu na stanove i druge izgrađene površine koje su vanknjižnog vlasništva preduzeća "AA" i koji su sagrađeni na zemljištu na aa1, na osnovu rešenja odeljenja za urbanizam i komunalno građevinske poslove, Odsek za urbanizam, Gradska opština Obrenovac, I-02 broj 351-121/08 od 06.03.2008. godine, kojim se investitorima preduzeća "AA", BB1 do BB10, odobrava izgradnja stambeno-poslovnog objekta, spratnosti PO+PR+2+PK, koje po strukturi sadrži ukupno 47 stanova i 5 lokala, ukupne bruto površine 4.257,84 m2, na katastarskoj parceli broj aa1 u:

bb21 do bb34

dok je zahtev Drugog osnovnog javnog tužioca u Beogradu OIK-7/11 od 21.03.2012. godine, preciziran dana 26.03.2012. godine i dana 26.06.2012. godine, u odnosu na stan gg, odbijen kao neosnovan.

Istim rešenjem odlučeno je da privremeno oduzimanje imovine po ovom rešenju može trajati najduže do donošenja odluke o zahtevu za trajno oduzimanje imovine.

U stavu drugom određeno je da se upravljanje privremeno oduzetom imovinom, bliže opisanom u stavu 1 izreke ovog rešenja, poverava Direkciji za upravljanje oduzetom imovinom, kojom će imovinom upravljati na način bliže propisan u Zakonu o oduzimanju imovine, proistekle krivičnim delom, do dalje odluke suda.

Protiv navedenog rešenja, blagovremeno su žalbe izjavili:

-javni tužilac Drugog osnovnog javnog tužilaštva u Beogradu, zbog pogrešno utvrđenog činjeničnog stanja iz člana 367 tačka Zakonika o krivičnom postupku u vezi člana 370 stav 1 Zakonika o krivičnom postupku u odnosu na odbijajući deo rešenja, sa predlogom da Apelacioni sud u Beogradu, kao drugostepeni sud, rešenje Drugog osnovnog suda u Beogradu, POI.br. 6/12 od 02.11.2012. godine i spise predmeta uputi prvostepenom sudu na ponovno odlučivanje, ili da pobijano rešenje preinači tako što će zahtev Drugog osnovnog javnog tužilaštva u Beogradu za privremeno oduzimanje imovine proistekle iz krivično delo OIK-7/11 od 21.03.2012. godine, preciziran dana 26.03.2012. godine i 26.06.2012. godine, usvojiti u celini, i

-branilac okrivljenog AA, advokat AB, zajedno sa okrivljenim AA, kao vlasnikom preduzeća "AA", iz svih zakonom utvrđenih razloga, sa predlogom da Apelacioni sud u Beogradu preinači ožalbeno rešenje POI.br. 6/12 od 02.11.2012. godine, tako što će odbiti zahtev za privremeno oduzimanje imovine, kao neosnovan, ili da ožalbeno rešenje ukine i spise predmeta vrati prvostepenom sudu na dalji postupak.

Apelacioni javni tužilac u Beogradu, u svom podnesku Ktr-I broj 518/2013 od 08.02.2013. godine, predložio je da Apelacioni sud u Beogradu uvaži žalbu javnog tužioca Drugog osnovnog javnog tužilaštva u Beogradu, izjavljenu protiv rešenja Drugog osnovnog suda u Beogradu, POI.br. 6/2012 od 02.11.2012. godine, a odbije kao neosnovanu žalbu branioca okrivljenog AA, izjavljenu protiv rešenja Drugog osnovnog suda u Beogradu, POI.br. 6/12 od 02.11.2012. godine.

Apelacioni sud u Beogradu, održao je sednicu veća, na kojoj je razmotrio spise predmeta, zajedno sa pobijanim rešenjem i žalbama javnog tužioca Drugog osnovnog javnog tužilaštva u Beogradu i zajedničkom žalbom okrivljenog i njegovog branioca, pa je po oceni žalbenih navoda i predloga, kao i pismenog predlog Apelacionog javnog tužioca u Beogradu iz napred navedenog podneska našao da valja odlučiti kao u izreci rešenja.

Po nalaženju Apelacionog suda u Beogradu, pobijano rešenje doneto je uz bitnu povredu odredaba krivičnog postupka iz člana 368 stav 1 tačka 11 Zakonika o krivičnom postupku, budući da isto ne sadrži razloge o odlučnim činjenicama, a razlozi koji su navedeni su međusobno protivrečni, na šta se osnovano ukazuje u žalbi javnog tužioca Drugog osnovnog javnog tužilaštva u Beogradu i zajedničkoj žalbi okrivljenog AA i njegovog branioca, advokata AB.

Naime, izreka pobijanog rešenja, protivrečna je sa obrazloženjem.

U izreci pobijanog rešenja, prvostepeni sud je naveo da je delimično usvojio zahtev javnog tužioca Drugog osnovnog javnog tužilaštva u Beogradu za privremeno oduzimanje imovine od preduzeća "AA", vlasništvo okrivljenog AA, uz navođenje koja imovina je oduzeta, dok u obrazloženju pobijanog rešenja navodi da je nakon razmatranja spisa predmeta i održanog ročišta utvrdio da su ispunjeni uslovi za delimično usvajanje zahteva za privremeno oduzimanje imovine, odnosno da u konkretnom slučaju postoji opasnost da bi kasnije oduzimanje imovine, za koju postoji osnovana sumnja da je proistekla iz krivičnog dela bila otežana ili onemogućena, ceneći pri tom i dokaze vezane za ostvarivanje prihoda od strane okrivljenog AA i izvodeći zaključak da postoji očigledno nesrazmera između imovine bliže navedene u izreci rešenja i njegovih zakonito stečenih prihoda, koji zaključak prvostepenog suda se po nalaženju ovog suda ne može prihvatiti, iz razloga što je prvostepeni sud u konkretnom slučaju oduzeo imovinu od preduzeća čiji je vlasnik okrivljeni AA, a ne od samog okrivljenog AA.

Potom, po nalaženju ovog suda, prvostepeni sud prilikom odlučivanja nije utvrdio prihode iz kojih je građena predmetna stambena zgrada, koja predstavlja predmet privremenog oduzimanja, odnosno propustio je da utvrdi da li je zgrada građena sredstvima preduzeća "AA" ili vlastitim sredstvima okrivljenog AA, koje činjenice su po nalaženju ovog suda od značaja za pravilno odlučivanje u ovoj krivičnopravnoj stvari, imajući pri tom u vidu da je branilac u svojoj žalbi naveo da je predmetna zgrada građena sredstvima kupaca stanova, koji su oni davali tokom izgradnje, koje navode je sud bio dužan da proveri pre donošenja svoje odluke jer je iste branilac isticao i tokom postupka za oduzimanje imovine.

Takođe, po nalaženju Apelacionog suda u Beogradu, osnovani su i žalbeni navodi javnog tužioca Drugog osnovnog javnog tužilaštva u Beogradu, u kojima se ističe da je prvostepeni sud pogrešno utvrdio činjenično stanje u pogledu odlučnih činjenica, odnosno da li ugovor o regulisanju međusobnih obaveza od 29.12.2011. godine, zaključen između privrednog društva "AA" koje je vlasništvo okrivljenog AA i privrednog društva "AA1", proizvodi pravno dejstvo.

Naime, odbijajući zahtev javnog tužioca Drugog osnovnog javnog tužilaštva u Beogradu u navedenom delu, sud je u obrazloženju ožalbenog rešenja naveo da je uvidom u ugovor o regulisanju međusobnih odnosa zaključen u Obrenovcu dana 29.12.2011. godine, između preduzeća "AA" vlasništvo okrivljenog AA i privrednog društva "AA1" i izjave o pribavljanju kompenzacije 2/2012 našao da je zahtev o oduzimanju imovine u tom delu neosnovan, zbog čega stanove broj 9 i 11 u predmetnoj zgradi nije oduzeo, navodeći da je odbrana sudu dostavila relevantne dokaze na osnovu kojih jasno proizilazi da se stanovi ne nalaze u vlasništvu privrednog društva "AA" već privrednog društva "AA1" ne ceneći pri tom u dovoljnoj meri sadržinu samog ugovora, odnosno da li isti proizvodi pravno dejstvo, imajući u vidu da isti u svojoj suštini predstavlja ugovor o prometu nepokretnosti, za čiju punovažnost je neophodno u smislu odredbi Zakona o prometu nekretnina i to član 4 stav 1 da ugovor bude zaključen u pismenoj formi, a potpisi ugovarača moraju da budu overeni od strane suda, što u konkretnom ugovoru nije slučaj, zbog čega je po nalaženju ovog suda, prvostepeni sud bio u obavezi da utvrdi da li predmetni ugovor proizvodi pravno dejstvo i da li predstavlja punovažni pravni osnov za sticanje svojine od strane kupca, a što nije učinio tokom prvostepenog postupka

Kako je prvostepeni sud donoseći pobijano rešenje, učinio napred navedene bitne povrede odredaba krivičnog postupka, to je uvažavanjem žalbi javnog tužioca Drugog osnovnog javnog tužilaštva u Beogradu, okrivljenog AA i njegovog branioca, isto moralo biti ukinuto i predmet vraćen prvostepenom sudu na ponovno odlučivanje.

Prilikom ponovnog odlučivanja, prvostepeni sud će otkloniti nepravilnosti na koje je ovim rešenjem ukazano, nakon čega će biti u mogućnosti da donese pravilnu i na zakonu zasnovanu odluku, za koju će dati jasne razloge.

Sa iznetih razloga, Apelacioni sud u Beogradu, u smislu člana 401 stav 3 Zakonika o krivičnom postupku, odlučio je kao u izreci rešenja.

Zapisničar Predsednik veća-sudija
Stojan Petrović, s.r. Veroljub Cvetković, s.r.

Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Svetlana Antić