APELACIONI SUD - Pregled sudske prakse Apelacionog suda u Beogradu

30.05.2013.

Kž2 2458/13

REPUBLIKA SRBIJA
APELACIONI SUD U BEOGRADU
Kž2 2458/13
Dana 30.05.2013. godine
B E O G R A D
Nemanjina br.9

APELACIONI SUD U BEOGRADU, u veću sastavljenom od sudije Sonje Manojlović, predsednika veća, sudija Dragana Ćesarovića i Bojane Paunović, članova veća, sa višim sudijskim saradnikom Kristinom Vuković, kao zapisničarem, u postupku amnestije prema osuđenom AA, zbog krivičnog dela falsifikovanje i zloupotreba platnih kartica iz člana 225 stav 2 u vezi stava 1 u vezi člana 61 stav 1, stav 4 i stav 5 Krivičnog zakonika, odlučujući o žalbi osuđenog AA, izjavljenoj protiv rešenja Prvog osnovnog suda u Beogradu K.br.156/12 - Kva.br.228/13 od 23.04.2013. godine, u sednici veća održanoj dana 30. maja 2013.godine, doneo je

R E Š E Nj E

Uvažavanjem žalbe osuđenog AA, UKIDA SE rešenje Prvog osnovnog suda u Beogradu K.br.156/12 - Kva.br.228/13 od 23.04.2013. godine i predmet vraća prvostepenom sudu na ponovno odlučivanje.

O b r a z l o ž e nj e

Rešenjem Prvog osnovnog suda u Beogradu K.br.156/12 - Kva.br.228/13 od 23.04.2013. godine, utvrđeno je da osuđeni AA ne podleže amnestiji, pa se ne oslobađa od izvršenja kazne zatvora u trajanju od 1 godine i 6 meseci na koju je osuđen presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu K.br.156/12 od 12.03.2012.godine.

Protiv navedenog rešenja bragovremeno je žalbu izjavio osuđeni AA, zbog pogrešno i nepotpuno utvrđenog činjeničnog stanja sa predlogom da Apelacioni sud u Beogradu usvoji žalbu i donese rešenje kojim će se utvrditi da osuđeni AA podleže amnestiji.

Apelaciono javno tužilaštvo u Beogradu je podneskom Ktr I br.2099/13 od 28.05.2013.godine dalo mišljenje da je žalba osuđenog AA osnovana i da rešenje Prvog osnovnog suda u Beogradu K.br.156/12 - Kva.br.228/13 od 23.04.2013. godine kojim je utvrđeno da osuđeni ne podleže amnestiji nije pravilno zbog čega bi isto trebalo ukinuti i spise predmeta vratiti prvostepenom sudu na ponovno odlučivanje ili preinačiti donošenjem rešenja kojim bi se utvrdilo da isti podleže amnestiji.

Apelacioni sud u Beogradu je održao sednicu veća, na kojoj je razmotrio celokupne spise predmeta, zajedno sa ožalbenim rešenjem koje je ispitao i u smislu odredbe člana 401 stav 5 ZKP, po službenoj dužnosti, pa je po oceni žalbenih navoda i predloga, imajući u vidu i mišljenje Apelacionog javnog tužilaštva u Beogradu, našao:

Žalba je osnovana.

Iz spisa predmeta se utvrđuje da je veće Prvog osnovnog suda u Beogradu našlo da nisu ispunjeni zakonski uslovi za primenu Zakona o amnestiji, imajući u vidu da je osuđeni AA četiri puta pravnosnažno osuđivan na bezuslovnu kaznu zatvora.

Međutim, ovakav zaključak prvostepenog suda se ne može prihvatiti, imajući u vidu da iz izveštaja iz kaznene evidencije od 23.04.2013. godine, proizilazi da je AA osuđivan presudom Četvrtog opštinskog suda u Beogradu K.br.1958/90 od 14.02.1992. godine na kaznu zatvora – uslovno u trajanju od 5 meseci, presudom Opštinskog suda u Pančevu K.br.715/93 od 21.12.1993. godine na kaznu zatvora u trajanju od 1 (jedne) godine, presudom Četvrtog opštinskog suda u Beogradu K.br.221/00 od 31.08.2000. godine, na kaznu zatvora u trajanju od 3 (tri) meseca, koja presuda je preinačena rešenjem Vrhovnog suda Republike Srbije Kzu.br.1551/00 od 17.05.2001.godine u delu odluke o kazni na uslovnu osudu, presudom Petog opštinskog suda u Beogradu K.br.266/01 od 03.12.2002. godine, na kaznu zatvora - uslovno u trajanju od 6 (šest) meseci, presudom Četvrtog opštinskog suda u Beogradu K.br.508/04 od 20.04.2005. godine, na kaznu zatvora u trajanju od 1 (jedne) godine i 2 (dva) meseca, kao i presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu K.br.156/12 od 15.11.2012.godine, na kaznu zatvora u trajanju od 1 (jedne) godine i 6 (šest) meseci i na novčanu kaznu od 30.000 dinara.

Odredbom člana 2 stav 2 Zakona o amnestiji propisano je da amnestiji ne podležu lica koja su do dana stupanja na snagu ovog zakona više od tri puta pravnosnažno osuđena na bezuslovnu kaznu zatvora, a nije izvršeno brisanje ili ne postoje uslovi za brisanje neke od osuda.

Kako je po vanrednom pravnom leku pravnosnažna presuda Četvrtog opštinskog suda u Beogradu K.br.221/00 od 31.08.2000. godine, kojom je okrivljeni AA osuđen na kaznu zatvora u trajanju od 3 (tri) meseca, preinačena rešenjem Vrhovnog suda Srbije Kzu.br.1551/00 od 17.05.2001.godine u delu odluke o krivičnoj sankciji, tako što je Vrhovni sud okrivljenom AA, za krivično delo iz člana 33 stav 1 Zakona o oružju i municiji, za koje je navedenom presudom oglašen krivim, izrekao uslovnu osudu i to tako što je okrivljenom utvrdio kaznu zatvora u trajanju od 3 meseca i istovremeno odredio da se utvrđena kazna neće izvršiti ukoliko okrivljeni u roku od 2 godine ne učini novo krivično delo, po nalaženju Apelacionog suda u Beogradu ne postoji više pravnosnažna osuda na bezuslovnu kaznu zatvora u trajanju od tri meseca, tako da se u konkretnom slučaju ne može zaključiti da je osuđeni AA, više od tri puta pravnosnažno osuđen na bezuslovnu kaznu zatvora, a na šta se osnovano ukazuje izjavljenom žalbom.

Iz napred navedenih razloga prvostepeno rešenje je moralo biti ukinuto i predmet vraćen prvostepenom sudu na ponovno odlučivanje. U ponovnom postupku prvostepeni sud će otkloniti provede na koje mu je ovim rešenjem ukazano, nakon čega će biti u mogućnosti da donese pravilnu i zakonitu odluku, za koju će dati jasne i razumljive razloge.

Imajući u vidu navedeno, Apelacioni sud u Beogradu doneo je odluku kao u izreci rešenja primenom odredbe člana 401 stav 3 ZKP.

Zapisničar Predsednik veća – sudija
Kristina Vuković, s.r. Sonja Manojlović, s.r.

Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Svetlana Antić