REPUBLIKA SRBIJA
APELACIONI SUD U BEOGRADU
Kž1 7142/10
Dana 12.04.2011. godine
B E O G R A D
U IME NARODA
APELACIONI SUD U BEOGRADU, u veću sastavljenom od sudija: Slobodana Rašića, predsednika veća, Aleksandre Zlatić i Zdravke Đurđević, članova veća, sa višim sudijskim saradnikom Mirjanom Janković-Nedić, zapisničarem, u krivičnom postupku protiv okrivljenog AA i dr., zbog krivičnog dela nedozvoljenog prelaza državne granice i krijumčarenja ljudi iz člana 350 stav 2 KZ u produženom trajanju u vezi sa članom 61 KZ i dr., odlučujući o žalbi Javnog tužioca Prvog osnovnog javnog tužilaštva u Beogradu, izjavljenoj protiv presude Drugog opštinskog suda u Beogradu K.br.959/09 od 28.10.2009. godine, u sednici veća održanoj dana 12.04.2011. godine, doneo je
P R E S U D U
UVAŽAVANjEM ŽALBE Javnog tužioca Prvog osnovnog javnog tužilaštva u Beogradu, PREINAČUJE SE presuda Drugog opštinskog suda u Beogradu K.br.959/09 od 28.10.2009. godine, u pogledu odluke o krivičnoj sankciji u odnosu na okrivljenog AA, tako što Apelacioni sud u Beogradu okrivljenom AA zadržava kao pravilno utvrđene pojedinačne kazne zatvora od strane prvostepenog suda, i to kaznu zatvora u trajanju od 4 (četiri) meseca za krivično delo nedozvoljeni prelaz državne granice i krijumčarenje ljudima iz člana 350 stav 2 KZ u produženom trajanju u vezi sa članom 61 KZ,a za krivično delo zapuštanje i zlostavljanje maloletnog lica iz člana 193 stav 2 KZ u saizvršilaštvu u vezi sa članom 33 KZ u produženom trajanju u vezi sa članom 61 KZ, kaznu zatvora u trajanju od 5 (pet) meseci, pa ga primenom navedenih zakonskih propisa i odredbi člana 4, 42, 45, 54 i 60 KZ OSUĐUJE na jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju od 8 (osam) meseci, u koju mu se primenom odredbe člana 63 KZ uračunava vreme provedeno u pritvoru od 13.05.2009. do 28.10.2009. godine, dok se žalba Javnog tužioca u odnosu na okrivljenu BB, ODBIJA kao neosnovana i prvostepena presuda u nepreinačenom delu POTVRĐUJE.
O b r a z l o ž e nj e
Prvostepenom presudom okrivljeni AA oglašen je krivim zbog izvršenja krivičnog dela nedozvoljenog prelaza državne granice i krijumčarenja ljudi iz člana 350 stav 2 KZ u produženom trajanju u vezi sa članom 61 KZ, opisanog u stavu jedan izreke presude, za koje mu je primenom navedenih zakonskih propisa i odredbi člana 4, 5, 42, 45 i 54 KZ utvrđena kazna zatvora u trajanju od četiri meseca i krivičnog dela zapuštanje i zlostavljanje maloletnog lica iz člana 193 stav 2 KZ u saizvršilaštvu u vezi sa članom 33 KZ u produženom trajanju u vezi sa članom 61 KZ, opisanog u stavu dva izreke presude, za koje mu je utvrđena kazna zatvora u trajanju od pet meseci, pa je primenom odredbe člana 60 KZ osuđen na jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju od pet meseci, u koju mu se primenom odredbe člana 63 KZ uračunava vreme provedeno u pritvoru od 13.05.2009. do 28.10.2009. godine, po rešenju dežurnog istražnog sudije Prvog opštinskog suda u Beogradu Kri.D.br.167/09 od 15.05.2009. godine.
Istom presudom, okrivljena BB oglašena je krivom zbog izvršenja krivičnog dela zapuštanja i zlostavljanja maloletnog lica iz člana 193 stav 2 KZ u saizvršilaštvu u vezi sa članom 33 KZ u produženom trajanju u vezi sa članom 61 KZ, opisanog u stavu dva izreke presude, pa joj je primenom navedenih zakonskih propisa i odredbi člana 4, 42, 45, 64, 65 i 66 KZ izrečena uslovna osuda, tako što joj je utvrđena kazna zatvora u trajanju od jedanaest meseci i istovremeno određeno da se utvrđena kazna neće izvršiti ukoliko okrivljena u roku od četiri godine ne učini novo krivično delo. Na osnovu odredbe člana 196 stav 4 ZKP-a, okrivljeni su oslobođeni dužnosti plaćanja troškova krivičnog postupka.
Protiv navedene presude žalbu je izjavio Javni tužilac Prvog osnovnog javnog tužilaštva u Beogradu, zbog odluke o krivičnoj sankciji, sa predlogom da Apelacioni sud u Beogradu preinači pobijanu presudu, tako što će okrivljenog AA osuditi na kaznu zatvora za predmetna krivična dela u dužem trajanju, a takođe i okrivljenu BB osuditi na kaznu zatvora.
Javni tužilac Apelacionog javnog tužilaštva u Beogradu je u podnesku Ktž.br.6850/10 od 20.12.2010. godine, predložio da se uvaži žalba Javnog tužioca i prvostepena presuda preinači u delu odluke o krivičnoj sankciji u smislu žalbenog predloga.
Apelacioni sud u Beogradu je održao sednicu veća, u odsustvu uredno obaveštenog Javnog tužioca Apelacionog javnog tužilaštva u Beogradu, na kojoj je razmotrio spise predmeta zajedno sa pobijanom presudom, koju je ispitao po službenoj dužnosti u smislu odredbe člana 380 ZKP-a, pa je po oceni žalbenih navoda i predloga, a imajući u vidu i predlog Javnog tužioca Apelacionog javnog tužilaštva u Beogradu, odlučio kao u izreci presude.
Naime, prvostepenom presudom kao i postupkom koji joj je prethodio, nisu učinjene bitne povrede odredaba krivičnog postupka, niti je na štetu okrivljenih povređen Krivični zakon, a na koje povrede Apelacioni sud, kao drugostepeni, u smislu odredbe člana 380 stav 1 tačka 1 i 2 ZKP-a, pazi po službenoj dužnosti.
Ispitujući prvostepenu presudu u delu odluke o krivičnoj sankciji, a povodom žalbe Javnog tužioca, Apelacioni sud je našao da je žalba u odnosu na okrivljenog AA osnovana, a u odnosu na okrivljenu BB neosnovana. Naime, prvostepeni sud je, odlučujući o vrsti i visini krivične sankcije koje će izreći okrivljenima, od olakšavajućih okolnosti na strani okrivljenog AA utvrdio i cenio činjenicu da je okrivljeni priznao izvršenje krivičnih dela i korektno se držao pred sudom,da se radi o porodičnom čoveku, ocu devetoro dece, dok je od otežavajućih okolnosti cenio činjenicu da je do sada dva puta osuđivan i to jedanput zbog istovrsnog krivičnog dela, a na strani okrivljene BB je od olakšavajućih okolnosti cenio njeno korektno držanje pred sudom, a od otežavajućih okolnosti njenu raniju osuđivanost, pri čemu je imao u vidu protek vremena u odnosu na raniju osudu, kao i činjenicu da nije osuđivana zbog istovrsnog krivičnog dela.
Po oceni ovog suda, a što seosnovano ukazuje žalbom Javnog tužioca, prvostepeni sud je dao prevelik značaj utvrđenim olakšavajućim okolnostima na strani okrivljenog AA, dok s druge strane nije nije dao adekvatan značaj utvrđenim otežavajućim okolnostima, posebno što je okrivljeni ranije osuđivan zbog istovrsnog krivičnog dela, niti je u dovoljnoj meri cenio težinu izvršenih krivičnih dela. Zbog toga je Apelacioni sud uvažavanjem žalbe Javnog tužioca preinačio prvostepenu presudu u odnosu na okrivljenog AA u delu odluke o krivičnoj sankciji, tako što je zadržavajući kao pravilno utvrđene pojedinačne kazne zatvora u trajanju od strane prvostepenog suda u trajanju od četiri meseca za krivično delo nedozvoljenog prelaza državne granice i krijumčarenja ljudi iz člana 350 stav 2 KZ u produženom trajanju u vezi sa članom 61 KZ i kaznu zatvora u trajanju od pet meseci za krivično delo zapuštanja i zlostavljanja maloletnog lica iz člana 193 stav 2 KZ u saizvršilaštvu u vezi sa članom 33 KZ u produženom trajanju u vezi sa članom 61 KZ, okrivljenog AA osudio na kaznu zatvora u trajanju od osam meseci, u koju mu se primenom odredbe člana 63 KZ uračunava vreme provedeno u pritvoru od 13.05.2009. do 28.10.2009. godine.
Po oceni Apelacionog suda, ovako izrečena kazna zatvora srazmerna je težini izvršenih krivičnih dela i stepenu krivice okrivljenog i ista je nužna za postizanje svrhe kažnjavanja iz člana 42 KZ, a u okviru opšte svrhe krivičnih sankcija iz člana 4 stav 2 KZ.
Međutim, kada je u pitanju okrivljena BB, Apelacioni sud nalazi da je žalba Javnog tužioca kojom se u odnosu na ovu okrivljenu pobija prvostepena presuda zbog odluke o krivičnoj sankciji, neosnovana. Po oceni ovog suda,izrečena uslovna osuda kojom je ovoj okrivljenoj utvrđena kazna zatvora u trajanju od jedanaest meseci sa rokom proveravanja od četiri godine,srazmerna je težini izvršenog krivičnog dela i stepenu krivice okrivljene i istom se može ostvariti svrha uslovne osude iz člana 64 KZ, a u okviru opšte svrhe izricanja krivičnih sankcija iz člana 4 stav 2 KZ, tesu suprotni navodi žalbe Javnog tužioca a s tim u vezi i žalbeni predlog da joj se izrekne kazna zatvora, ocenjeni kao neosnovani.
Ovde treba napomenuti da je prvostepeni sud izrekavši okrivljenom AA jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju od pet meseci, dakle,kaznu u visini pojedinačno utvrđene kazne zatvora za krivično delo zapuštanje i zlostavljanje maloletnog lica, povredio odredbu člana 60 stav 2 tačka 2 KZ, s obzirom da je shodno ovoj odredbi okrivljeni morao biti osuđen na jedinstvenu kaznu zatvora u dužem trajanju, odnosno ova kazna mora biti veća od pojedinačno utvrđene kazne zatvora.
Pošto je žalba Javnog tužioca u odnosu na okrivljenog AA uvažena, u delu odluke o krivičnoj sankciji, to je prvostepena presuda u navedenom delu preinačena, na koji način je napred navedena povreda Krivičnog zakona otklonjena, dok je žalba u odnosu na okrivljenu BB odbijena i u odnosu na ovu okrivljenu prvostepena presuda potvrđena.
Sa iznetih razloga, a na osnovu odredbe člana 391 i 388 ZKP-a, Apelacioni sud u Beogradu je odlučio kao u izreci presude.
Zapisničar PREDSEDNIK VEĆA-SUDIJA
Mirjana Janković-Nedić, sr. Slobodan Rašić, sr
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Svetlana Antić
MJN/MI