APELACIONI SUD - Pregled sudske prakse Apelacionog suda u Beogradu

25.10.2011.

Kž1 4708/11

REPUBLIKA SRBIJA
APELACIONI SUD U BEOGRADU
Kž1 4708/11
Dana 25.10.2011. godine
BEOGRAD

U IME NARODA

APELACIONI SUD U BEOGRADU, u veću sastavljenom od sudija: mr Sretka Jankovića, predsednika veća, Branke Pejović i dr Miodraga Majića, članova veća, sa višim sudijskim saradnikom Aleksandrom Simić, zapisničarem, u krivičnom predmetu okrivljenog AA, zbog krivičnog dela nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348 stav 2 u vezi stava 1 Krivičnog zakonika, odlučujući o žalbi javnog tužioca Prvog osnovnog javnog tužilaštva u Beogradu, izjavljenoj protiv presude Prvog osnovnog suda u Beogradu 14K.br. 2713/11 od 19.07.2011. godine, u sednici veća održanoj dana 25.10.2011. godine, doneo je

P R E S U D U

ODBIJA SE kao neosnovana žalba javnog tužioca Prvog osnovnog javnog tužilaštva u Beogradu, a presuda Prvog osnovnog suda u Beogradu 14K.br. 2713/11 od 19.07.2011. godine, POTVRĐUJE.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu 14K.br. 2713/11 od 19.07.2011. godine okrivljeni AA je na osnovu člana 355 tačka 1 ZKP oslobođen od optužbe da je izvršio krivično delo nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348 stav 2 u vezi stava 1 Krivičnog zakonika. Odlučeno je da troškovi krivičnog postupka padaju na teret budžetskih sredstava.

Protiv navedene presude žalbu je izjavio javni tužilac Prvog osnovnog javnog tužilaštva u Beogradu, zbog povrede krivičnog zakona, sa predlogom da Apelacioni sud u Beogradu ukine presudu Prvog osnovnog suda u Beogradu 14K.br. 2713/11 od 19.07.2011. godine i predmet vrati prvostepenom sudu na ponovni postupak ili da istu preinači i okrivljenog AA oglasi krivim zbog izvršenja krivičnog dela nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348 stav 2 u vezi stava 1 Krivičnog zakonika i osudi na kaznu po zakonu.

Apelacioni javni tužilac u Beogradu je u podnesku Ktž.br. 4389/2011 od 07.10.2011. godine predložio da Apelacioni sud u Beogradu uvaži žalbu javnog tužioca Prvog osnovnog javnog tužilaštva u Beogradu ukine presudu Prvog osnovnog suda u Beogradu 14K.br. 2713/11 od 19.07.2011. godine i predmet uputi prvostepenom sudu na ponovno suđenje ili da istu preinači i okrivljenog AA oglasi krivim.

Apelacioni sud u Beogradu je održao sednicu veća na kojoj je razmotrio spise predmeta zajedno sa pobijanom presudom i žalbom, pa je po oceni žalbenih navoda i predloga, kao i pismenog izjašnjenja Apelacionog javnog tužioca u Beogradu, datog u napred navedenom podnesku, našao:

Žalba je neosnovana.

Pobijanom presudom, kao i postupkom koji je prethodio donošenju, nisu učinjene bitne povrede odredaba krivičnog postupka, niti je njome povređen krivični zakon na štetu okrivljenog, a na koje povrede Apelacioni sud u Beogradu, kao drugostepeni, povodom žalbe, u smislu člana 380 ZKP, pazi po službenoj dužnosti.

Pobijajući prvostepenu presudu zbog povrede krivičnog zakona u žalbi javnog tužioca se ističe da je prvostepeni sud pogrešno primenio pozitivne propise Krivičnog zakonika kada je našao da radnje izvršenja okrivljenog AA ne predstavljaju ostvarenje bića krivičnog dela nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348 stav 2 u vezi stava 1 Krivičnog zakonika, obzirom da se u konkretnom slučaju radi o ručnoj bombi sa suzavcem koje predstavlja gasno oružje čije držanje građanima nije dozvoljeno, iz kojih razloga je treba podvesti pod krivično delo iz člana 348 stav 2 Krivičnog zakonika, jer je gasno oružje predmet inkriminacije navedenog člana Krivičnog zakonika, te je upuštanje suda u ocenu da li je predmetno hemijsko oružje smrtonosno ili ne, odnosno da je sredstvo prinude i da ne služi za trajno onesposobljavanje ljudi, suvišno i ne predstavlja element bića krivičnog dela, a takođe i nalaz i mišljenje sudskog veštaka balističara da se radi o oružju koje sadrži kako eksplozivno punjenje, tako i hemijsko punjenje koje je opasno i štetno po zdravlje ljudi, upravo govori u prilog postojanja elementa i bića predmetno krivičnog dela.

Iznete žalbene navode ovaj sud ocenjuje kao neosnovane, jer je pravilno prvostepeni sud na osnovu odredbe člana 355 tačka 1 ZKP okrivljenog AA oslobodio od optužbe da je izvršio krivično delo nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348 stav 2 u vezi stava 1 Krivičnog zakonika.

Pri tome je prvostepeni sud, a nasuprot iznetim žalbenim navodima, za svoj zaključak da delo koje je predmet optužbe po zakonu nije krivično delo dao jasne i uverljive razloge u obrazloženju pobijane presude, koje u svemu kao pravilne prihvata i ovaj sud i nije povredio krivični zakon, kako se neosnovano ističe u žalbi javnog tužioca.

Naime, prvostepeni sud je na osnovu izvedenih i pravilno ocenjenih svih dokaza, bliže označenih u obrazloženju pobijane presude, a u sklopu iznete odbrane okrivljenog, na nesumnjiv način utvrdio da ručna bomba – suzavac čije se držanje okrivljenom stavlja na teret ne predstavlja oružje u smislu člana 2 tačka 1 do 4 Zakona o oružju i municiji, zbog čega njeno držanje ne predstavlja radnju izvršenja krivičnog dela iz člana 348 stav 2 u vezi stava 1 Krivičnog zakonika, već da isto, obzirom da se radi o posebnom oružju iz tačke 5 člana 2 Zakona o oružju i municiji eventualno može u smislu člana 35 istog zakona biti predmet prekršajnog postupka. Na navedeni pravilan zaključak prvostepenog suda najpre upućuje nalaz i mišljenje sudskog veštaka balističara koji je u svom nalazu naveo da predmetna ručna bomba sadrži eksplozivno punjenje od nekoliko grama, koje služi da bi se raspršilo hemijsko punjenje i da to eksplozivno punjenje zbog male količine nema spoljne efekte, već samo služi za razbijanje omotača, a da predmetno hemijsko punjenje podrazumeva hemijske materije i sredstva koja služe samo za privremeno, odnosno kratkotrajno onesposobljavanje ljudi, koje ne nanosi štetu po zdravlje ljudi, tako da predmetna bomba – suzavac predstavlja sredstvo prinude, a ne oružje koje je namenjeno za trajno onesposobljavanje ljudi i ne izaziva štetne posledice po zdravlje ljudi, zbog čega se ne može svrstati u oružje predviđeno tačkama 3 i 4 člana 2 Zakona o oružju i municiji. Takođe, sudski veštak je u svom nalazu i mišljenju naveo da predmetna hemijska ručna bomba predstavlja nesmrtonosno oružje, te da se ista može svrstati u kategoriju posebnog oružja u smislu člana 2 tačka 5 Zakona o oružju i municiji. Pravilno zaključuje prvostepeni sud da na ovaj zaključak upućuje izveštaj o pregledanoj ručnoj bombi – suzavcu Policijske brigade – čete za protivdiverzionu zaštitu od 24.08.2008. godine u kome je dato mišljenje da se predmetna ručna bomba – suzavac koristi kao bomba u specijalne namene, namenjena za privremeno onesposobljavanje ljudi za borbu i druge aktivnosti, kao i za ugušivanje nemira.

Dakle, imajući u vidu sve napred navedeno i to da je odredbom člana 2 tačka 3 Zakona o oružju i municiji propisano da je gasno oružje oružje koje izbacuje ili ispušta gasove i druge supstance štetne za zdravlje, to je pravilan zaključak prvostepenog suda da predmetna ručna bomba – suzavac, čije se držanje okrivljenom stavlja na teret ne predstavlja oružje u smislu člana 2 tačka 1 do 4 Zakona o oružju i municiji.

Stoga je pravilno pravilno prvostepeni sud na osnovu odredbe člana 355 tačka 1 ZKP okrivljenog AA oslobodio od optužbe da je izvršio krivično delo nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348 stav 2 u vezi stava 1 Krivičnog zakonika, jer delo koje je predmet optužbe nije krivično delo.

Sledstveno tome, suprotni žalbeni navodi javnog tužioca da se u konkretnom slučaju radi o ručnoj bombi sa suzavcem koja predstavlja gasno oružje čije držanje građanima nije dozvoljeno, te da je okrivljeni izvršio krivično delo koje mu je stavljeno na teret, ocenjeni su kao neosnovani, a imajući u vidu napred navedeni nalaz i mišljenje veštaka balističara, kao i odredbu člana 2 tačka 3 Zakona o oružju i municiji.

Sa iznetih razloga, a na osnovu odredbe člana 388 ZKP, Apelacioni sud u Beogradu je doneo odluku kao u izreci presude.

Zapisničar, Predsednik veća-sudija,
Aleksandra Simić, s.r. mr Sretko Janković, s.r.

Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Svetlana Antić