APELACIONI SUD - Pregled sudske prakse Apelacionog suda u Beogradu

14.07.2011.

Kž1 3419/11

REPUBLIKA SRBIJA
APELACIONI SUD U BEOGRADU
Kž1 3419/11
14.07.2011. godine
B E O G R A D

APELACIONI SUD U BEOGRADU, u veću sastavljenom od sudije Sonje Manojlović, kao predsednika veća, sudije Dragana Ćesarovića i Zdravke Đurđević, kao članova veća, sa sudijskim pomoćnikom Branislavom Munjić, kao zapisničarem, u krivičnom predmetu protiv okrivljenog AA, zbog krivičnog dela neovlašćeno držanje opojnih droga iz člana 246a stav 1 KZ, odlučujući o žalbi Prvog osnovnog javnog tužilaštva u Beogradu, izjavljenoj protiv presude Prvog osnovnog suda u Beogradu K.br.21771/2010 od 07.06.2011. godine, u sednici veća održanoj dana 14. jula 2011. godine, doneo je sledeće

R E Š E Nj E

Povodom žalbe Prvog osnovnog javnog tužilaštva u Beogradu, a po službenoj dužnosti, UKIDA SE presuda Prvog osnovnog suda u Beogradu K.br.21771/2010 od 07.06.2011. godine i predmet vraća prvostepenom sudu na ponovno suđenje.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu K.br.21771/2010 od 07.06.2011. godine, okrivljeni AA oglašen je krivim zbog krivičnog dela neovlašćeno držanje opojnih droga iz člana 246a stav 1 KZ, pa mu je uz primenu zakonskih propisa izrečena uslovna osuda tako što mu je utvrđena kazna zatvora u trajanju od 3 (tri) meseca i istovremeno određeno da se ova kazna neće izvršiti ukoliko okrivljeni u roku od 1 (jedne) godine od dana pravnosnažnosti presude ne izvrši novo krivično delo. Istom presudom okrivljenom je primenom odredbi člana 246 stav 3 KZ, u vezi člana 87 KZ, izrečena mera bezbednosti oduzimanje predmeta krivičnog dela i to opojne droge heroina u količini od 1,25 grama, a obavezan je i da na ime troškova postupka koji se odnose na sudski paušal, isplati iznos od 3.000,00 dinara u roku od 15 dana od dana pravnosnažnosti presude, pod pretnjom izvršenja.

Protiv ove presude, žalbu je izjavio Prvi osnovni javni tužilac u Beogradu zbog odluke o krivičnoj sankciji, sa predlogom da se prvostepena presuda preinači u pogledu odluke o krivičnoj sankciji i okrivljenom AA izrekne uslovna osuda kojom će mu se utvrditi kazna zatvora u dužem vremenskom trajanju sa dužim rokom proveravanja.

Apelacioni javni tužilac u Beogradu je podržao žalbu Prvog osnovnog javnog tužioca, ali je predložio da se prvostepena presuda ukine i predmet vrati na ponovno odlučivanje.

Apelacioni sud u Beogradu održao je sednicu veća, razmotrio je ožalbenu presudu, pa je postupajući istovremeno i po žalbenim navodima nadležnog tužioca, ali ispitujući presudu i po službenoj dužnosti, u smislu člana 380 ZKP, našao da je ista doneta uz bitnu povredu odredaba krivičnog postupka iz člana 368 stav 1 tačka 11, koja vodi obaveznom ukidanju iste.

Naime, prema izreci prvostepene presude, okrivljeni AA, koji je oglašen krivim za krivično delo neovlašćeno držanje opojnih droga iz člana 246a stav 1 KZ, do sada je dva puta osuđivan i to presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu K.br.1892/89 od 19.10.1989. godine, zbog krivičnog dela iz člana 205 stav 4 KZ RS, kada mu je izrečena uslovna osuda, tako što mu je utvrđena kazna zatvora u trajanju od tri meseca, koja se neće izvršiti ukoliko u roku od 2 (dve) godine ne izvrši novo krivično delo i presudom Petog opštinskog suda u Beogradu K.br.905/92 od 05.10.1994. godine, zbog krivičnog dela iz člana 33 stav 1 Zakona o oružju i municiji, kojom prilikom mu je takođe izrečena uslovna osuda, tako što mu je utvrđena kazna zatvora u trajanju od 6 (šest) meseci i određeno da se ona neće izvršiti ukoliko u roku od 3 (tri) godine ne izvrši novo krivično delo.

Međutim, u odnosu na odlučne činjenice koje se tiču ličnosti okrivljenog, u obrazloženju pobijane presude prvostepeni sud odlučujući o vrsti i visini krivične sankcije navodi da je cenio sve okolnosti iz člana 54 KZ koje utiču da kazna bude veća ili manja, pa je između ostalih, od olakšavajućih okolnosti okrivljenom cenio i činjenicu da je do sada neosuđivan, a otežavajućih okolnosti na njegovoj strani nije našao. Odmah nakon toga sud konstatuje da stoji činjenica da je prema izveštaju iz kaznene evidencije okrivljeni dva puta do sada osuđivan, kojom prilikom su mu izricane uslovne osude, ali smatra da je u konkretnom slučaju nastupila zakonska rehabilitacija, u smislu člana 98 KZ, zbog čega mu raniju osuđivanost nije uzeo kao otežavajuću okolnost, ne dajući pri tom nikakve razloge za ovakvo svoje zaključivanje.

Imajući u vidu napred izneto, po nalaženju Apelacionog suda, izreka prvostepene presude je u suprotnosti sa ovako datim obrazloženjem, a što predstavlja bitnu povredu odredaba krivičnog postupka iz člana 368 stav 1 tačka 11 ZKP, koja vodi obaveznom ukidanju presude.

Osim toga, obrazloženje prvostepenog suda koje se tiče olakšavajuće okolnosti na strani okrivljenog u vidu njegove neosuđivanosti, uz konstataciju prvostepenog suda da je imao u vidu da je okrivljeni do sada dva puta osuđivan, te da su mu izricane uslovne osude, ali da smatra da je u konkretnom slučaju nastupila zakonska rehabilitacija, za sada je neprihvatljivo, jer za ovakvo svoje zaključivanje prvostepeni sud ne samo da nije dao dovoljne i jasne, nego nije dao nikakve razloge, što takođe predstavlja bitnu povredu odredaba krivičnog postupka iz člana 368 stav 1 tačka 11 ZKP.

Naime, odredbom člana 98 stav 2 ZKP je propisano da zakonska rehabilitacija nastaje ako lice kome je izrečena uslovna osuda u vreme proveravanja i u roku od godinu dana po isteku roka proveravanja ne učini novo krivično delo.

U konkretnom slučaju, prema izveštaju iz kaznene evidencije koju je prvostepeni sud pročitao u toku dokaznog postupka, nesumnjivo je utvrđeno da su okrivljenom AA zbog izvršenih krivičnih dela do sada dva puta izrečene uslovne osude i to prvi put presudom prvog Opštinskog suda u Beogradu K.br.1892/89 19.10.1989. godine, a potom i presudom Petog opštinskog suda u Beogradu K.br.905/92 od 05.10.1994. godine. Dakle, imajući u vidu napred izneto, nesumnjivo se može zaključiti da je krivični postupak u kome je okrivljenom izrečena uslovna osuda presudom Petog opštinskog suda u Beogradu, započeo najkasnije 1992. godine, jer je isti vođen pod oznakom K.br.905/92, dakle, pre isteka roka koji je bio neophodan, u smislu člana 89 stav 2 tačka 2 ZKP, koji je neophodan da bi moglo doći do zakonske rehabilitacije u odnosu na tu osudu.

Naime, prema odredbi člana 523 ZKP, kada su ispunjeni zakonski uslovi iz člana 98 KZ za nastupanje zakonske rehabilitacije, organ nadležan za vođenje kaznene evidencije će doneti rešenje o rehabilitaciji, s tim što će pre donošenja rešenja obaviti potrebna proveravanja, a naročito prikupiti podatke o tome da li je protiv osuđenog u toku krivični postupak za novo krivično delo koje je učinjeno pre isteka roka predviđenog za zakonsku rehabilitaciju. Ukoliko organ nadležan za donošenje ovog rešenja ne postupi u skladu sa ovom zakonskom odredbom i ne donese rešenje o rehabilitaciji, osuđeno lice može samo zahtevati da se utvrdi da je rehabilitacija nastupila po sili zakona.

Imajući u vidu izneto i činjenicu da se iz spisa predmeta kao ni iz obrazloženja prvostepene presude za sada ne može utvrditi da li je organ koji je bio nadležan doneo rešenje o nastupanju zakonske rehabilitacije u odnosu na okrivljenog AA, niti se pak, sa sigurnošću može utvrditi kada je izvršio krivično delo za koje je oglašen krivim presudom Petog opštinskog suda u Beogradu K.br.905/92 od 05.10.1994. godine, od čega zavisi ocena da li je nastupila zakonska rehabilitacija u odnosu na osudu Prvog opštinskog suda u Beogradu K.br.1892/89 od 19.10.1989. godine, za sada je preuranjen zaključak prvostepenog suda da se okrivljeni AA ima smatrati neosuđivanim.

Kako su činjenice i okolnosti koje se tiču ličnosti okrivljenog, a posebno činjenice vezane za njegovu raniju osuđivanost, odlučne činjenice kada je u pitanju odluka suda o kazni, to iste moraju biti utvrđene sa istim stepenom izvesnosti kao i sve ostale odlučne činjenice u krivičnom postupku, od kojih zavisi pravilna primena zakona, a što u konkretnom slučaju prvostepeni sud nije učinio, to je prvostepena presuda povodom žalbe nadležnog tužioca, a po službenoj dužnosti ukinuta i predmet vraćen prvostepenom sudu na ponovno odlučivanje.

U ponovnom postupku, prvostepeni sud će postupiti po iznetim primedbama, te pravilno i u potpunosti utvrditi sve odlučne činjenice od kojih zavisi pravilna primena zakona koja se tiče odluka suda o krivičnoj sankciji, nakon čega će biti u mogućnosti da donese pravilnu i na zakonu zasnovanu odluku.

Na osnovu svega iznetog, a primenom člana 289 stav 1 ZKP, odlučeno je kao u izreci ovog rešenja.

Zapisničar PREDSEDNIK VEĆA-SUDIJA,
Branislava Munjić, s.r. Sonja Manojlović, s.r.

Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Svetlana Antić