APELACIONI SUD - Pregled sudske prakse Apelacionog suda u Beogradu

4.07.2011.

Kž1 2546/11

REPUBLIKA SRBIJA
APELACIONI SUD U BEOGRADU
KŽ1 2546/2011
Dana 04.07.2011. godine
B E O G R A D

U IME NARODA

APELACIONI SUD U BEOGRADU, u veću sastavljenom od sudija Savke Gogić - predsednika veća, Mirjane Popović i Snežane Savić - članova veća, sa višim sudijskim saradnikom Snežanom Lazin - zapisničarem, u krivičnom postupku protiv okrivljenog AA zbog krivičnog dela nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348 stav 4 u vezi stava 1 KZ i okrivljenog BB zbog krivičnog dela nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348 stav 4 u vezi stava 1 KZ u sticaju sa krivičnim delom ugrožavanje sigurnosti iz člana 138 stav 2 KZ, odlučujući o žalbi javnog tužioca Višeg javnog tužilaštva u Negotinu izjavljenoj protiv presude Višeg suda u Negotinu K.br.89/10 od 16.03.2011. godine, u sednici veća održanoj u smislu odredbi člana 375 ZKP dana 04.07.2011. godine, u odsustvu uredno obaveštenih Apelacionog javnog tužioca u Beogradu i okrivljenog AA, a u prisustvu branioca okrivljenog AA – advokata AB, doneo je

P R E S U D U

Uvažavanjem žalbe javnog tužioca Višeg javnog tužilaštva u Negotinu
PREINAČUJE SE presuda Višeg suda u Negotinu K.br.89/10 od 16.03.2011. godine,

I

tako što Apelacioni sud u Beogradu okrivljenog AA, sa ličnim podacima kao u izreci prvostepene presude, oglašava

K R I V J E

Što je:

- svestan svojih radnji, koje je znajući da su zabranjene i hteo, neovlašćeno nosio vatreno oružje na taj način što je krenuvši krajem maja 2010. godine iz Niša, kao mesta svog prebivališta, poneo sa sobom i pištolj marke “CZ M-57” kalibra 7,62 mm, fabričkog broja NI 73345 i registarskog broja 29338, za koji mu je bio izdat oružani list broj SR00184281 koji služi za držanje, ali ne i za nošenje, s obzirom da je za to potrebna posebna dozvola predviđena članom 11a Zakona o oružju i municiji koju on, međutim, nije posedovao, a koji pištolj je sve do 02.06.2010. godine za ovim držao u kaseti svog kombi vozila marke “Ford” tip „Tranzit“, registarske oznake aa parkiranog na obali Dunava, nedaleko od naselja Stara Brza,

- kog dana je, u nameri da se pohvali izradom drvenog rukohvata, pištolj pokazao svom poznaniku, okrivljenom BB, s tim da je prethodno iz njega izvadio i potom stavio u džep okvir u kome se nalazilo 9 odgovarajućih metaka,

- čime je izvršio krivično delo nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348 stav 4 u vezi stava 1 KZ.

Pa ga sud primenom navedenog zakonskog propisa i odredbi članova 4, 42, 45, 54, 56 tačka 3 i 57 stav 1 tačka 4 KZ

OSUĐUJE

na kaznu zatvora u trajanju od 6 (šest) meseci.

Na osnovu člana 348 stav 5 ZKP ODUZIMA SE jedan pištolj marke “CZ M-57” kalibra 7,62 mm, fabričkog broja NI 73345 i registarskog broja 29338 koji je privremeno oduzet od VV i jedan okvir za pištolj marke “CZ M-57” kalibra 7,62 mm sa 9 metaka u njemu koji je privremeno oduzet od okrivljenog AA.

Na osnovu člana 196 stav 4 ZKP sud okrivljenog AA oslobađa od dužnosti da naknadi troškove krivičnog postupka i sudskog paušala i isti padaju na teret budžetskih sredstava.

II

u pogledu odluke o kazni u odnosu na okrivljenog BB, tako što Apelacioni sud u Beogradu okrivljenom BB zbog izvršenog krivičnog dela nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348 stav 4 u vezi stava 1 KZ, za koje je prvostepenom presudom oglašen krivim, primenom navedenog zakonskog propisa i odredbi članova 4, 42, 45 i 54 KZ prethodno utvrđuje kaznu zatvora u trajanju od 2 godine, te ga, zadržavajući mu kao pravilno utvrđenu kaznu zatvora u trajanju od 3 meseca za krivično delo ugrožavanje sigurnosti iz člana 138 stav 2 u vezi stava 1 KZ, na osnovu člana 60 KZ OSUĐUJE na jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju od 2 (dve) godine i 2 (dva) meseca.

O b r a z l o ž e nj e

Viši sud u Negotinu je presudom K.br.89/10 od 16.03.2011. godine u stavu I izreke okrivljenog AA na osnovu člana 355 tačka 1 ZKP oslobodio od optužbe da je izvršio krivično delo nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348 stav 4 u vezi stava 1 KZ. Određeno je da troškovi koje je okrivljeni AA imao povodom ovog krivičnog postupka u iznosu od 120.625,00 dinara (na ime zastupanja od strane advokata) padaju na teret budžetskih sredstava suda.

Istom presudom u stavu II izreke okrivljeni BB oglašen je krivim zbog izvršenja krivičnog dela nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348 stav 4 u vezi stava 1 KZ u sticaju sa krivičnim delom ugrožavanje sigurnosti iz člana 138 stav 2 u vezi stava 1 KZ, pa mu je sud za navedena krivična dela prethodno utvrdio pojedinačne kazne i to za krivično delo iz člana 348 stav 4 u vezi stava 1 KZ kaznu zatvora u trajanju od 1 godine i 4 meseca, a za krivično delo iz člana 138 stav 2 u vezi stava 1 KZ kaznu zatvora u trajanju od 3 meseca i zatim ga je osudio na jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju od 1 (jedne) godine i 5 (pet) meseci, a koja kazna će mu se računati od dana kada bude stupio na izdržavanje iste. Okrivljeni BB je obavezan da naknadi sudu na ime paušala novčani iznos od 6.000,00 dinara i na ime troškova krivičnog postupka isplaćenih iz budžetskih sredstava suda novčani iznos od 69.659,67 dinara, a sve u roku od 15 dana. Oštećeni VV je za ostvarivanje svog imovinskopravnog zahteva upućen na parnicu.

Protiv navedene presude žalbu je blagovremeno izjavio javni tužilac Višeg javnog tužilaštva u Negotinu zbog povrede krivičnog zakona i to u odnosu na okrivljenog AA zbog povrede krivičnog zakona iz člana 369 tačka 1 u vezi člana 367 tačka 2 ZKP, a u odnosu na okrivljenog BB zbog povrede krivičnog zakona iz člana 369 tačka 4 u vezi člana 367 tačka 4 ZKP, sa predlogom da se presuda Višeg suda u Negotinu K.br.89/10 od 16.03.2011. godine preinači u pobijanom delu na taj način što će se okrivljeni AA oglasiti krivim zbog krivičnog dela nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348 stav 4 u vezi stava 1 KZ i osuditi na kaznu po zakonu, dok će se okrivljeni BB zbog krivičnog dela nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348 stav 4 u vezi stava 1 KZ izvršenog u sticaju sa krivičnim delom ugrožavanje sigurnosti iz člana 138 stav 2 u vezi stava 1 KZ, a za koja krivična dela je oglašen krivim navedenom presudom, osuditi na kaznu po zakonu.

Odgovor na žalbu javnog tužioca Višeg javnog tužilaštva u Negotinu podneo je branilac okrivljenog AA – advokat AB sa predlogom da drugostepeni sud odbije kao neosnovanu žalbu Višeg javnog tužilaštva u Negotinu u odnosu na okrivljenog AA. U odgovoru na žalbu je istaknut i zahtev branioca okrivljenog da on i okrivljeni AA budu pozvani na sednicu veća drugostepenog suda.

Zamenik Apelacionog javnog tužioca u Beogradu je u svom podnesku KTŽ.br.2517/11 od 26.05.2011. godine stavio predlog da Apelacioni sud u Beogradu uvaži žalbu javnog tužioca izjavljenu protiv presude Višeg suda u Negotinu K.br.89/10 od 16.03.2011. godine i da navedenu presudu preinači u oslobađajućem delu tako što će okrivljeni AA biti oglašen krivim zbog krivičnog dela nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348 stav 4 u vezi stava 1 KZ i osuđen po zakonu, kao i da navedenu presudu preinači u osuđujućem delu tako što će okrivljeni BB biti osuđen na kaznu zatvora u dužem trajanju.

Apelacioni sud u Beogradu je održao sednicu veća u smislu odredbi člana 375 ZKP, u odsustvu uredno obaveštenih Apelacionog javnog tužioca u Beogradu i okrivljenog AA, a u prisustvu branioca okrivljenog AA – advokata AB. Na sednici veća Apelacioni sud je razmotrio celokupne spise predmeta, zajedno sa pobijanom presudom koju je ispitao u smislu člana 380 ZKP, žalbom i odgovorom na žalbu, pa je po oceni žalbenih navoda i predloga, a imajući u vidu i predlog zamenika Apelacionog javnog tužioca u Beogradu, kao i navode branioca okrivljenog AA – advokata AB na sednici veća, našao:

Žalba je osnovana.

Pobijana presuda, kao i postupak koji joj je prethodio, ne sadrže bitne povrede odredaba krivičnog postupka na koje drugostepeni sud povodom žalbe, u smislu člana 380 ZKP, pazi po službenoj dužnosti.

Po nalaženju Apelacionog suda u Beogradu kao drugostepenog osnovano se žalbom javnog tužioca Višeg javnog tužilaštva u Negotinu prvostepena presuda pobija u oslobađajućem delu zbog povrede krivičnog zakona, obzirom da je prvostepeni sud oslobađajući od optužbe okrivljenog AA da je izvršio krivično delo nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348 stav 4 u vezi stava 1 KZ, a na osnovu člana 355 tačka 1 ZKP, učinio povredu krivičnog zakona iz člana 369 tačka 1 ZKP.

Naime, prvostepeni sud je u konkretnom slučaju povredio krivični zakon u korist okrivljenog, obzirom da je pogrešno našao da se u radnjama okrivljenog AA, koje su mu stavljene na teret optužnim aktom javnog tužioca, nisu stekla sva zakonska obeležja krivičnog dela nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348 stav 4 u vezi stava 1 KZ, pogrešno nalazeći pri tome da se stavom 4 člana 348 KZ sankcioniše samo neovlašćeno nošenje predmeta dela iz stava 1 i 2 istog člana tj. nošenje neovlašćeno izrađenog, neovlašćeno prodatog, neovlašćeno nabavljenog, neovlašćeno razmenjenog ili neovlašćeno držanog vatrenog oružja, njegovih delova, municije ili eksplozivnih materija i da obzirom da okrivljeni AA predmetni pištolj nije neovlašćeno držao, već da ga je držao uz odobrenje nadležnog organa, to isti shodno tome kao takav ne može biti predmet dela iz stava 1 istog člana i da nošenje predmetnog pištolja ne predstavlja radnju krivičnog dela iz člana 348 KZ, već eventualno prekršaj.

Međutim, po nalaženju Apelacionog suda u Beogradu kao drugostepenog, a kako se to osnovano ukazuje i žalbom javnog tužioca, predmetnu odredbu je potrebno tumačiti pomoću pravila o jezičkom i gramatičkom tumačenju, a prema gramatičkim pravilima predmet ili objekat se kao deo rečenice odnosi na stvar na kojoj se radnja vrši i shodno tome zakonodavac govori o predmetima dela, a ne i o predmetima izvršenja dela iz stava 1 i 2, tako da je nesumnjivo da krivično delo čini i onaj ko poseduje dozvolu za držanje, ali sa druge strane ne poseduje dozvolu za nošenje oružja. Naime, ciljnim tumačenjem odredbi člana 348 stav 4 u vezi stava 1 KZ se dolazi do zaključka da volja zakonodavca nije bila da se dekriminalizuje radnja izvršenja neovlašćenog nošenja vatrenog oružja, već upravo da se izjednači krivično pravni položaj i onih lica koja neovlašćeno nose vatreno oružje sa onima koji su to oružje neovlašćeno i nabavili. Predmet krivičnog dela nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348 stav 1 KZ nije određen radnjom tog krivičnog dela, u smislu da je to samo oružje koje je neovlašćeno nabavljeno, izrađeno, prodato ili držano, već je predmet tog krivičnog dela vatreno oružje, njegovi delovi, municija i eksplozivne materije uopšte, tako da je po nalaženju Apelacionog suda u Beogradu kao drugostepenog prvostepeni sud u svom zaključivanju dao pogrešnu ocenu predmeta dela iz stava 1 člana 348 KZ kada je našao da je to samo ono oružje koje je neovlašćeno izrađeno, držano ili prodato, te imajući u vidu činjenicu da je radnja dela iz stava 4 predviđena kao – ko neovlašćeno nosi predmete dela iz stava 1 i 2 člana 348 KZ, to jasno proizilazi da se radi o nošenju vatrenog oružja, municije ili eksplozivnih materija uopšte, bez potrebne dozvole za nošenje, tako da je pogrešan stav prvostepenog suda da nošenje oružja za koje lice poseduje dozvolu za držanje nije krivično delo, već eventualno prekršaj. Naime, odredbama članova 35 i 36 Zakona o oružju i municiji su predviđeni i sankcionisani mogući prekršaji u vezi sa nošenjem oružja, ali se oni ne odnose na vatreno oružje koje je predmet postupka, već na hladno, lovačko, sportsko, trofejno oružje i dr. (član 35 stav 1 tačka 1, 4 i 5 ZOOM), odnosno kad lice nosi oružje i municiju van objekta, područja ili pravca kretanja transporta koji obezbeđuje (član 36 stav 1 tačka 7 ZOOM). Odredbom člana 5 stav 3 ZOOM je predviđeno da je zabranjeno nošenje oružja za ličnu bezbednost (pištolj koji je predmet krivičnog dela u konkretnom slučaju) bez dozvole za nošenje, a članom 11a i 11b istog Zakona propisani su uslovi i postupak za dobijanje dozvole za nošenje oružja za ličnu bezbednost, pa suprotnim postupanjem navedenim odredbama ZOOM ostvaruju se zakonska obeležja krivičnog dela iz člana 348 stav 4 KZ.

Za postojanje krivičnog dela nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348 stav 4 KZ potrebno je da lice neovlašćeno nosi oružje, dakle bez dozvole za nošenje predviđene Zakonom o oružju i municiji, pa okolnost da lice poseduje dozvolu za nabavljanje ili držanje tog oružja ne isključuje postojanje krivičnog dela iz stava 4 člana 348 KZ, već ta okolnost može biti od značaja samo za odluku o kazni. Naime, predviđenost u zakonu ovog oblika krivičnog dela kao posebnog sa zaprećenom kaznom od 2 do 12 godina učinjena je upravo zbog veće društvene opasnosti koju predstavlja nošenje oružja u odnosu na opasnost koju ima držanje oružja. Suprotnim tumačenjem navedene zakonske odredbe i donošenjem presude kojom je okrivljenog AA oslobodio od optužbe jer je našao da radnja koja se njemu stavlja na teret nije krivično delo, prvostepeni sud je učinio povredu krivičnog zakona iz člana 369 tačka 1 ZKP u korist okrivljenog.

Imajući u vidu napred navedeno i nalazeći da je prvostepeni sud u konkretnom slučaju u svemu pravilno utvrdio činjenično stanje, ali da nije pravilno primenio krivični zakon, to drugostepeni sud nalazi da se u krivično-pravnim radnjama okrivljenog AA, koje su mu stavljene na teret optužnim aktom javnog tužioca, a koje je okrivljeni pouzdano preduzeo prema utvrđenom činjeničnom stanju u prvostepenoj presudi, stiču sva zakonska kako subjektivna, tako i objektivna obeležja krivičnog dela nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348 stav 4 u vezi stava 1 KZ, pa je shodno tome ovaj sud kao drugostepeni uvažio žalbene navode javnog tužioca i preinačio prvostepenu presudu tako što je okrivljenog AA oglasio krivim za izvršenje ovog krivičnog dela, a za koje je okrivljeni prvostepenom presudom bio oslobođen od optužbe. Drugostepeni sud je prilikom odmeravanja kazne okrivljenom AA, u smislu odredbi člana 54 KZ, od olakšavajućih okolnosti na strani okrivljenog cenio činjenicu da je isti do sada neosuđivan, te činjenicu da je bez stalnog zaposlenja i bez nepokretne imovine, dok otežavajuće okolnosti na strani okrivljenog sud nije našao, pa je navedene olakšavajuće okolnosti cenio kao naročito olakšavajuće okolnosti ocenjujući pri tome da se i sa ublaženom kaznom može postići svrha kažnjavanja, te mu je primenom odredbi članova 56 tačka 3 i 57 stav 1 tačka 4 KZ ublažio kaznu ispod granice propisane zakonom i osudio ga je na kaznu zatvora u trajanju od 6 (šest) meseci, nalazeći da je ovako odmerena kazna zatvora primerena napred navedenim olakšavajućim okolnostima, a u odsustvu otežavajućih okolnosti, kao i težini učinjenog krivičnog dela i stepenu krivice okrivljenog kao učinioca i da je ista nužna, neophodna i dovoljna mera za ostvarenje svrhe kažnjavanja propisane članom 42 KZ, a u okviru opšte svrhe krivičnih sankcija i člana 4 stav 2 KZ.

Takođe, osnovano se žalbom javnog tužioca Višeg javnog tužilaštva u Negotinu prvostepena presuda pobija i u osuđujućem delu zbog povrede krivičnog zakona u odnosu na okrivljenog BB, obzirom da je prvostepeni sud utvrđujući ovom okrivljenom za izvršeno krivično delo nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348 stav 4 u vezi stava 1 KZ kaznu zatvora u trajanju od 1 godine i 4 meseca prekoračio ovlašćenje koje ima po zakonu, čime je učinio povredu krivičnog zakona iz člana 369 tačka 4 ZKP.

Naime, prvostepeni sud je u konkretnom slučaju povredio krivični zakon u korist okrivljenog, obzirom da je odlukom o kazni prekoračio ovlašćenje koje ima po zakonu, a koje je predviđeno odredbom člana 57 stav 3 KZ kojom je propisano da se izuzetno od stava 1 člana 57 KZ ne može ublažiti kazna učiniocu krivičnog dela koji je ranije osuđivan za isto krivično delo. Odredbom člana 348 stav 4 KZ je predviđeno da će se ko neovlašćeno nosi predmete dela iz stava 1 i 2 člana 348 KZ kazniti zatvorom od 2 do 12 godina. Imajući u vidu činjenicu da je okrivljeni BB ranije osuđivan, između ostalog dva puta zbog istog krivičnog dela i to presudom Opštinskog suda u Aleksincu K.br.240/99 od 06.03.2000. godine zbog krivičnog dela iz člana 33 stav 2 Zakona o oružju i municiji RS na kaznu zatvora u trajanju od 8 meseci uslovno na 3 godine i presudom Opštinskog suda u Aleksincu K.br.257/02 od 05.06.2003. godine zbog krivičnog dela iz člana 33 stav 1 Zakona o oružju i municiji RS na kaznu zatvora u trajanju od 6 meseci, a što je utvrđeno iz izveštaja iz KE za okrivljenog, to iz navedenog proizilazi da se prilikom odmeravanja kazne okrivljenom BB za učinjeno krivično delo nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348 stav 4 u vezi stava 1 KZ nisu ni mogle primeniti odredbe o ublažavanju kazne predviđene članom 56 i 57 stav 1 tačka 4 KZ i da mu se za ovo krivično nije ni mogla utvrditi pojedinačna kazna zatvora u trajanju od 1 godine i 4 meseca, već je sud okrivljenom u konkretnom slučaju za ovo kriviično delo mogao utvrditi samo kaznu zatvora u trajanju ne manjem od 2 godine, što je zakonski minimum za krivično delo iz člana 348 stav 4 KZ, te mu samim tim nije mogao izreći ni jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju od 1 godine i 5 meseci.

Po nalaženju Apelacionog suda kao drugostepenog prvostepeni sud je prilikom odmeravanja kazne okrivljenom BB, u smislu odredbi člana 54 KZ, pravilno okrivljenom od olakšavajućih okolnosti cenio činjenicu da je okrivljeni u potpunosti priznao izvršenje krivičnog dela nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348 stav 4 u vezi stava 1 KZ i da se pokajao, te da je izvršenje krivičnog dela ugrožavanje sigurnosti iz člana 138 stav 2 u vezi stava 1 KZ delimično priznao izrazivši žaljenje što je uplašio oštećenog, kao i činjenicu da je okrivljeni bez zaposlenja i redovnih prihoda, dok mu je od otežavajućih okolnosti cenio njegovu raniju višestruku osuđivanost, između ostalog i zbog istovrsnih krivičnih dela. Prvostepeni sud je, imajući u vidu napred navedene olakšavajuće i otežavajuće okolnosti i ceneći pobrojane olakšavajuće okolnosti kao naročito olakšavajuće okolnosti okrivljenom primenom odredbi članova 56 i 57 KZ ublažio kaznu za krivično delo iz člana 348 stav 4 u vezi stava 1 KZ ispod granice propisane zakonom i za navedeno krivično delo mu utvrdio kaznu zatvora u trajanju od 1 godine i 4 meseca, dok mu je za krivično delo iz člana 138 stav 2 u vezi stava 1 KZ utvrdio kaznu zatvora u trajanju od 3 meseca i osudio ga je na jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju od 1 godine i 5 meseci.

Međutim, po nalaženju drugostepenog suda, a kako se to osnovano ukazuje i žalbom javnog tužioca, prvostepeni sud je povredio krivični zakon u korist okrivljenog, obzirom da u konkretnom slučaju okrivljenom BB nije mogao primenom odredbi članova 56 i 57 KZ ublažiti kaznu zatvora ispod zakonskog minimuma od 2 godine za krivično delo iz člana 348 stav 4 KZ. Ovo, imajući u vidu zaprećenu kaznu za krivično delo iz člana 348 stav 4 KZ koje je okrivljenom stavljeno na teret optužnim aktom javnog tužioca i za koje je prvostepeni sud utvrdio da ga je okrivljeni izvršio, kao i činjenicu da je okrivljeni ranije dva puta osuđivan za isto krivično delo, sa kojih razloga je Apelacioni sud kao drugostepeni sud, nalazeći da je prvostepeni sud pravilno utvrdio sve odlučne činjenice, ali da po pravilnoj primeni zakona za navedeno krivično delo dolazi u obzir samo utvrđivanje kazne zatvora u trajanju ne kraćem od 2 godine, uvažio žalbene navode javnog tužioca i preinačio prvostepenu presudu, tako što je okrivljenom za izvršeno krivično delo nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348 stav 4 u vezi stava 1 KZ utvrdio kaznu zatvora u trajanju od 2 godine, zadržavajući mu pri tome kao pravilno utvrđenu kaznu zatvora u trajanju od 3 meseca za krivično delo ugrožavanje sigurnosti iz člana 138 stav 2 u vezi stava 1 KZ, a za koja krivična dela je okrivljeni prvostepenom presudom oglašen krivim, te ga je primenom navedenih zakonskih propisa i odredbi članova 4, 42, 45, 54 i 60 KZ osudio na jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju od 2 (dve) godine i 2 (dva) meseca.

Apelacioni sud nalazi da je ovako izrečena kazna zatvora primerena kako napred navedenim olakšavajućim i otežavajućim okolnostima, tako i težini učinjenih krivičnih dela i stepenu krivice okrivljenog kao učinioca, te da je ista nužna, neophodna i dovoljna mera za ostvarenje svrhe kažnjavanja propisane članom 42 KZ, a u okviru opšte svrhe krivičnih sankcija i člana 4 stav 2 KZ.

Na osnovu člana 348 stav 5 ZKP ODUZIMA SE jedan pištolj marke “CZ M-57” kalibra 7,62 mm, fabričkog broja NI 73345 i registarskog broja 29338 koji je privremeno oduzet od VV i jedan okvir za pištolj marke “CZ M-57” kalibra 7,62 mm sa 9 metaka u njemu koji je privremeno oduzet od okrivljenog AA.

Na osnovu člana 196 stav 4 ZKP sud je okrivljenog AA oslobodio od dužnosti da naknadi troškove krivičnog postupka i sudskog paušala, pošto je našao da bi njihovim plaćanjem bilo dovedeno u pitanje izdržavanje okrivljenog, imajući u vidu činjenicu da je okrivljeni bez stalnog zaposlenja i bez nepokretne imovine.

Na osnovu svega napred navedenog Apelacioni sud u Beogradu je doneo odluku kao u izreci presude, a na osnovu odredbe člana 391 ZKP.

Zapisničar Predsednik veća-sudija
Snežana Lazin, s.r. Savka Gogić, s.r.

PRAVNA POUKA:
Protiv ove presude dozvoljena
je žalba u delu koji se odnosi
na okrivljenog AA
i ista se može izjaviti
Apelacionom sudu u Beogradu
u roku od 15 dana od dana dostavljanja
prepisa presude, a preko
Višeg suda u Negotinu.

Za tačnost otpravka
Upravitelj sudske pisarnice
Svetlana Antić