Republika Srbija
Apelacioni sud u Beogradu
Court of Appeal in Belgrade
Српски ћирилица Srpski latinica English
23.12.2011.

Gž1 5383/11

REPUBLIKA SRBIJA
APELACIONI SUD U BEOGRADU
Gž1 br.5383/11
Dana 23.12.2011. godine
B E O G R A D



U IME NARODA


APELACIONI SUD U BEOGRADU, u veću sastavljenom od sudija Biserke Živanović, predsednika veća, Aleksandre Spirkovske i Radomira Kokotovića, članova veća, u parnici iz radnog odnosa tužilje AA iz _, čiji je punomoćnik AB advokat iz _, protiv tuženog Kliničkog centra Srbije u Beogradu, Pasterova broj 2, radi poništaja odluke, odlučujući o izjavljenoj žalbi tuženog na presudu Prvog osnovnog suda u Beogradu P1 2066/10 od 30.11.2010. godine, ispravljene rešenjem istog suda P1 2066/10 od 10.01.2011. godine, u sednici veća održanoj dana 23.12.2011. godine, doneo je


P R E S U D U


PREINAČUJE SE presuda Prvog osnovnog suda u Beogradu P1 2066/10 od 30.11.2010. godine, ispravljena rešenjem istog suda P1 2066/10 od 10.01.2011. godine i ODBIJA tužbeni zahtev tužilje AA iz _, kojim je tražila da se poništi kao nezakonito rešenje tuženog broj 1905 od 13.04.2006. godine, kojim je tužilji prestao radni odnos u Institutu za _ Kliničkog centra Srbije na radnom mestu spremačice, da je radni odnos koji je tužilja zasnovala sa tuženim na određeno vreme Ugovorom o radu broj 2314 od 13.04.2005. godine i Aneksom broj 1 navedenog ugovora o radu broj 1482 od 09.03.2006. godine postao dana 13.04.2006. godine radni odnos na neodređeno vreme, tako da tužilja po navedenom ugovoru o radu i aneksu obavlja poslove spremačice u Klinici za _, Institutu za kardiovaskularne bolesti u sastavu tuženog, da se obaveže tuženi da naknadi štetu tužilji za period od 07.04.2006. godine pa do 31.10.2009. godine, u ukupnom iznosu od 713.056,30 dinara, a po pojedinačno opredeljenim mesečnim iznosima i to:
-za mesec april 2006. godine iznos od 6.332,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 03.05.2006. godine pa do isplate,
-za mesec maj 2006. godine iznos od 4.574,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 01.06.2006. godine pa do isplate,
-za mesec jun 2006. godine iznos od 3.755,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 04.07.2006. godine pa do isplate,
-za mesec jul 2006. godine iznos od 10.875,30 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 02.08.2006. godine pa do isplate,
-za mesec avgust 2006. godine iznos od 12.402,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 01.09.2006. godine pa do isplate,
-za mesec septembar 2006. godine iznos od 12.558,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 03.10.2006. godine pa do isplate,
-za mesec oktobar 2006. godine iznos od 13.418,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 02.11.2006. godine pa do isplate,
-za mesec novembar 2006. godine iznos od 14.659,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 01.12.2006. godine pa do isplate,
-za mesec decembar 2006. godine iznos od 14.184,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 27.12.2006. godine pa do isplate,
-za mesec januar 2007. godine iznos od 16.667,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 02.02.2007. godine pa do isplate,
-za mesec februar 2007. godine iznos od 15.085,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 01.03.2007. godine pa do isplate,
-za mesec mart 2007. godine iznos od 14.515,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 03.04.2007. godine pa do isplate,
-za mesec april 2007. godine iznos od 15.154,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 03.05.2007. godine pa do isplate,
-za mesec maj 2007. godine iznos od 17.783,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 04.06.2007. godine pa do isplate,
-za mesec jun 2007. godine iznos od 16.526,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 03.07.2007. godine pa do isplate,
-za mesec jul 2007. godine iznos od 17.250,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 02.08.2007. godine pa do isplate,
-za mesec avgust 2007. godine iznos od 16.951,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 04.09.2007. godine pa do isplate,
-za mesec septembar 2007. godine iznos od 17.070,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 01.10.2007. godine pa do isplate,
-za mesec oktobar 2007. godine iznos od 16.866,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 02.11.2007. godine pa do isplate,
-za mesec novembar 2007. godine iznos od 17.070,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 03.12.2007. godine pa do isplate,
-za mesec decembar 2007. godine iznos od 18.943,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 28.12.2007. godine pa do isplate,
-za mesec januar 2008. godine iznos od 17.360,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 01.02.2008. godine pa do isplate,
-za mesec februar 2008. godine iznos od 17.872,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 04.03.2008. godine pa do isplate,
-za mesec mart 2008. godine iznos od 16.851,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 01.04.2008. godine pa do isplate,
-za mesec april 2008. godine iznos od 20.095,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 05.05.2008. godine pa do isplate,
-za mesec maj 2008. godine iznos od 19.095,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 02.06.2008. godine pa do isplate,
-za mesec jun 2008. godine iznos od 17.817,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 01.07.2008. godine pa do isplate,
-za mesec jul 2008. godine iznos od 17.927,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 04.08.2008. godine pa do isplate,
-za mesec avgust 2008. godine iznos od 18.079,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 01.09.2008. godine pa do isplate,
-za mesec septembar 2008. godine iznos od 17.817,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 01.10.2008. godine pa do isplate,
-za mesec oktobar 2008. godine iznos od 19.802,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 03.11.2008. godine pa do isplate,
-za mesec novembar 2008. godine iznos od 18.282,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 01.12.2008. godine pa do isplate,
-za mesec decembar 2008. godine iznos od 18.911,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 29.12.2008. godine pa do isplate,
-za mesec januar 2009. godine iznos od 21.283,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 02.02.2009. godine pa do isplate,
-za mesec februar 2009. godine iznos od 21.283,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 02.03.2009. godine pa do isplate,
-za mesec mart 2009. godine iznos od 21.283,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 01.04.2009. godine pa do isplate,
-za mesec april 2009. godine iznos od 20.644,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 04.05.2009. godine pa do isplate,
-za mesec maj 2009. godine iznos od 20.218,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 01.06.2009. godine pa do isplate,
-za mesec jun 2009. godine iznos od 19.154,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 01.07.2009. godine pa do isplate,
-za mesec jul 2009. godine iznos od 19.154,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 03.08.2009. godine pa do isplate,
-za mesec avgust 2009. godine iznos od 19.154,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 01.09.2009. godine pa do isplate,
-za mesec septembar 2009. godine iznos od 19.154,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 01.10.2009. godine pa do isplate,
-za mesec oktobar 2009. godine iznos od 19.154,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 02.11.2009. godine pa do isplate, kao i da se obaveže tuženi da tužilji naknadi troškove parničnog postupka u iznosu od 101.400,00 dinara, kao neosnovan.


O b r a z l o ž e nj e


Presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu P1 2066/10 od 30.11.2010. godine, stavom prvim izreke usvojen je tužbeni zahtev tužilje i poništeno kao nezakonito rešenje tuženog broj 1905 od 13.04.2006. godine kojim je tužilji prestao radni odnos kod tuženog na radnom mestu spremačice. Stavom drugim izreke utvrđeno je da je radni odnos koji je tužilja zasnovala sa tuženim na određeno vreme Ugovorom o radu broj 2314 od 13.04.2005. godine i Aneksom broj 1 navedenog ugovora o radu broj 1482 od 09.03.2006. godine postao dana 13.04.2006. godine radni odnos na neodređeno vreme, tako da tužilja po navedenom ugovoru o radu i aneksu obavlja poslova spremačice kod tuženog. Stavom trećim izreke obavezan je tuženi da tužilji naknadi štetu za period od 07.04.2006. godine pa do 31.10.2009. godine u ukupnom iznosu od 713.056,30 dinara, a po pojedinačno opredeljenim mesečnim iznosima, sa zakonskom zateznom kamatom od datuma dospelosti pa do isplate, bliže određene ovim stavom izreke. Stavom četvrtim izreke obavezan je tuženi da tužilji naknadi troškove parničnog postupka u iznosu od 101.400,00 dinara.

Rešenjem o ispravci Prvog osnovnog suda u Beogradu P1 2066/10 od 10.01.2011. godine, ispravljena je presuda toga suda P1 2066/10 od 30.11.2010. godine, tako što u stavu prvom izreke u prvom redu, u stavu drugom izreke u prvom redu i u stavu trećem izreke u drugom redu, umesto „tužilja AA iz _“, treba da stoji „tužilja AA iz _, _“.

Protiv navedene presude žalbu je blagovremeno izjavio tuženi, zbog pogrešno i nepotpuno utvrđenog činjeničnog stanja, bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava, sa predlogom kao u žalbi.

Tužilja je podnela odgovor na žalbu tuženog.

Ispitujući pravilnost ožalbene presude u granicama ovlašćenja propisanih odredbom člana 372 ZPP-a, Apelacioni sud u Beogradu je našao:

Žalba tuženog je osnovana.

U postupku donošenja ožalbene presude nisu učinjene bitne povrede odredaba parničnog postupka iz člana 361 stav 2 tačka 1, 2, 5, 7 i 9 ZPP-a, na koje drugostepeni sud pazi po službenoj dužnosti, niti ima drugih povreda odredaba parničnog postupka koje bi bile bitne.

Prema činjeničnom stanju utvrđenom u postupku pred prvostepenim sudom proizlazi da je tužilja bila zaposlena kod tuženog na određeno vreme, na osnovu Ugovora o radu broj 2314 od 13.04.2005. godine u trajanju od 11.04.2005. godine do povratka na rad odsutne zaposlene, na radnom mestu higijeničarke, a Aneksom broj 1 ugovora o radu broj 1482 od 09.03.2006. godine tužilji je produžen radni odnos na određeno vreme počev od 04.03.2006. godine do povratka odsutne zaposlene na rad na istom radnom mestu. Rešenjem o prestanku radnog odnosa broj 1905 od 13.04.2006. godine tužilji je prestao radni odnos kod tuženog dana 06.04.2006. godine, zbog povratka privremeno odsutnog radnika na rad i to zaposlene BB, koja je Odlukom o raspoređivanju zaposlenih kod tuženog broj 182 od 10.01.2003. godine raspoređena na radno mesto spremača broj 613. Takođe, tuženi je odjavio tužilju sa osiguranja dana 06.04.2006. godine. Kako tuženi nije doneo rešenje o prestanku radnog odnosa pre 07.04.2006. godine, odnosno pre povratka odsutne zaposlene BB, već je to učinio nakon toga, te je tužilja nastavila da radi i po povratku zaposlene, a rešenje joj je dostavljeno dana 17.04.2006. godine, prvostepeni sud je zaključio da je rešenje o otkazu ugovora o radu tužilji nezakonito, pa je odlučio kao u stavu prvom izreke ožalbene presude i isto poništio, a kako je tužilja nastavila da radi nakon 07.04.2006. godine, prvostepeni sud je s pozivom na odredbu člana 37 stav 3 Zakona o radu, utvrdio da je radni odnos tužilje na određeno vreme prerastao u radni odnos na neodređeno vreme, i doneo odluku kao u stavu drugom izreke ožalbene presude. Kako je rešenje o otkazu nezakonito, to je prvostepeni sud zaključio da je tuženi pričinio štetu tužilji u vidu izgubljene zarade, pa je obavezao tuženog da istu naknadi, a za navedeni sporni period i odlučio kao u stavu trećem izreke ožalbene presude.

Na osnovu ovako potpuno utvrđenog činjeničnog stanja, prvostepeni sud je pogrešno primenio materijalno pravo, na šta se osnovano ukazuje žalbom, zbog čega je ožalbena presuda preinačena, a tužbeni zahtev tužilje odbijen kao neosnovan.

Iz utvrđenog činjeničnog stanja proizlazi da je tužilja radni odnos na određeno vreme zasnovala kod tuženog do povratka odsutnog radnika, a Aneksom 1 navedenog ugovora ovaj rad na određeno vreme tužilji je znači produžen iz istog razloga, do povratka odsutne zaposlene na rad. Razlog za postojanje radnog odnosa tužilje prestao je povratkom zaposlene radnice BB koja se vratila na rad 07.04.2006. godine, čime je ostvaren i opravdan razlog na strani poslodavca da tužilji otkaže ugovor o radu, jer je tuženi sa tužiljom zaključio ugovor na određeno vreme, radi zamene odsutnog radnika na radnom mestu higijeničara. Povratkom odsutnog radnika na njegovo radno mesto – higijeničara, taj razlog je prestao da postoji, a koje radno mesto je sistematizovano kod tuženog pod brojem 613, zbog čega je pravilno tuženi postupio i doneo rešenje o prestanku radnog odnosa tužilje.

Međutim, pogrešan je zaključak prvostepenog suda da je tužilja zasnovala kod tuženog radni odnos na neodređeno vreme, jer je nastavila da radi pet radnih dana, a s obzirom da je rešenje doneto 13.04.2006. godine, i da ga je tužilja primila 17.04.2006. godine, a u smislu odredbe člana 37 stav 4 Zakona o radu. Ovakav zaključak prvostepenog suda se ne može prihvatiti, jer je tuženi sa tužiljom zaključio ugovor o radu na određeno vreme do povratka odsutnog radnika, danom kada se odsutni radnik vratio na posao tužilji je prestao radni odnos i od tog dana je odjavljena sa obaveznog osiguranja, a narednog dana je počela da prima i naknadu za slučaj nezaposlenosti od Nacionalne službe za zapošljavanje. Tužilja se ne može koristiti činjenicom da je obavljala faktički rad kod tuženog i narednih pet dana, te da je na taj način zasnovala radni odnos na neodređeno vreme, kod činjenice da je potpisala ugovor o radu na određeno vreme do povratka odsutnog radnika, pa imajući u vidu da je isteklo vreme na koje je tužilja zasnovala radni odnos kod tuženog, kao i da je navedeno rešenje o otkazu ugovora tužilje samo deklaratornog karaktera, i da to što je navedeno rešenje zavedeno kod tuženog dana 13.04.2006. godine ne može biti od uticaja.

S obzirom na navedeno, prvostepena odluka je morala biti preinačena, a tužbeni zahtev tužilje odbijen i to kako za poništaj rešenja tuženog kojim joj je otkazan ugovor o radu, tako i da se utvrdi da joj je radni odnos na određeno vreme postao radni odnos na neodređeno vreme.

Kako je rešenje o prestanku radnog odnosa tužilje zakonito, to je tužbeni zahtev tužilje koji se odnosi na naknadu štete u vidu izgubljene zarade neosnovan, pa je i u stavu trećem ožalbena presuda preinačena, a tužbeni zahtev tužilje odbijen.

Imajući u vidu uspeh stranaka u sporu, odbijen je i zahtev tužilje za naknadu troškova parničnog postupka, shodno članu 149 stav 1 ZPP-a.

Iz iznetih razloga, primenom odredbe člana 380 tačka 4 ZPP-a, odlučeno je kao u izreci.

Predsednik veća – sudija
Biserka Živanović, s.r.

Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Svetlana Antić

Si id non apparet, non ius deficit sed probatio (Paulus) – Ako se nešto ne dokaže, ne pravo, nego dokaz nedostaje