APELACIONI SUD - Pregled sudske prakse Apelacionog suda u Beogradu

23.07.2010.

Gž 4675/10

REPUBLIKA SRBIJA
APELACIONI SUD U BEOGRADU
Gž. 4675/10
23.07.2010. godine
B E O G R A D

U IME NARODA

Apelacioni su u Beogradu, u veću sastavljenom od sudija: Spomenke Zarić, predsednika veća, Melanije Santovac i Milice Aksentijević, članova veća, u parnici tužioca "AA", čiji je punomoćnik AB, advokat, protiv tuženih: Opštine Stari grad, koju zastupa Opštinski javni pravobranilac Opštine Stari grad i Republike Srbije, koju zastupa Republički javni pravobranilac, radi utvrđenja, odlučujući o žalbi tužioca izjavljenoj protiv presude Prvog opštinskog suda u Beogradu P.br.3234/01 od 06.03.2008.godine, u sednici održanoj 23.07.2010.godine, doneo je

P R E S U D U

Odbija se kao neosnovana žalba tužioca i POTVRĐUJE presuda Prvog opštinskog suda u Beogradu P.br.3234/01 od 06.03.2008.godine.

O b r a z l o ž e nj e

Prvi opštinski sud u Beogradu je presudom P.br.3234/01 od 06.03.2008.godine odbio, kao neosnovan, tužbeni zahtev kojim je traženo da se utvrdi da je tužilac po osnovu ugovora o prodaji zaključenog dana 30.12.1965.godine između prodavca „BB“ iz Beograda i tužioca i po osnovu održaja stekao u svojinu objekat stalnog karaktera „VV“ -magacin, koji se nalazi u kompleksu zgrada na lokaciji __ u ul.__ br.__ u Beogradu, izgrađen na kat.parc.__ KO Stari grad, ukupne površine __ha, spratnosti-prizemlje, bruto površine __m2 i neto površine __m2, koji je ranije upisan u ZKUL __ KO Beograd 1, a sada u listu nepokretnosti br.__ KO Stari grad u B listu - prvi deo pod brojem _ kao državna svojina drugotuženog Republike Srbije, bez opredeljenog nosioca prava korišćenja, što su tuženi dužni priznati i u roku od 15 dana predati pismenu izjavu kojom dozvoljavaju da se ovaj objekat sa pravom korišćenja na zemljištu upiše na ime tužioca, a u protivnom tabularnu ispravu zameniće ova presuda. Obavezan je tužilac da tuženom Opštini Stari grad naknadi troškove parničnog postupka u iznosu od 191.000,00 dinara, u roku od 15 dana.

Tužilac je protiv navedene presude blagovremeno izjavio žalbu iz svih zakonom predviđenih razloga.

Apelacioni sud u Beogradu je ispitao pobijanu presudu u granicama ovlašćenja iz člana 372. Zakona o parničnom postupku i našao da žalba nije osnovana.

U provedenom postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 361. stav 2. tačka 1, 2, 5, 7. i 9. Zakona o parničnom postupku na koje povrede drugostepeni sud pazi po službenoj dužnosti, a na druge bitne povrede odredaba parničnog postupka u žalbi se ne ukazuje.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, 30.12.1965.godine zaključen je između preduzeća „BB“ Beograd kao prodavca i tužioca kao kupca ugovor o kupoprodaji magacina pod nazivom „VV“, koji je osnovno sredstvo prodavca i koji se nalazi u Beogradu, __ br._, sada __ br._. Predmetni objekat je izgrađen na kat.parc._ i u 19_. godini se navedena kat.parcela vodila u posedovnom listu br.__ kao državno dobro Ministarstva finansija, a od 1968.godine vodi se u posedovnom listu br.__ na preduzeće __ „_“. Prema podacima iz zemljišnih knjiga od __.godine na kat.parc. __ (upisanoj u tadašnjem ZKUL __ KO B1) je bilo uknjiženo zemljište-pristanište na Savi sa 23 zgrade ukupne površine _ha _ari i __m2, s tim da je zemljište opšte - narodna imovina, a organ upravljanja zemljištem Ministarstvo saobraćaja FNRJ-Glavna direkcija unutrašnje plovidbe. Prema podacima iz ZKUL br._ od __.godine na kat.parc.br._ upisano je zemljište sa __ zgrada-__ ukupne površine _ha _a _m2, kao društvena svojina, pri čemu nije upisan korisnik, a prema podacima iz istog ZKUL od __.godine na kat.parc.br. _ upisano je zemljište sa _ zgrada luka i magacin kućni broj _ u ul.__ kao državna svojina, bez dokaza o pravu korišćenja odnosno vlasništvu na zgradama i magacinima. Na osnovu podataka iz kopije plana Službe za katastar nepokretnosti od 25.05.2007.godine i prepisa lista nepokretnosti broj __ KO Stari grad od 24.05.2007.godine (ranije ZKUL br.__ KO B1) objekat -magacin „VV“ nalazi se u kompleksu zgrada na lokaciji Savskog pristaništa na adresi ul.__ br._ u Beogradu, koji objekat je upisan u V listu pod brojem _ kao zgrada posebnih usluga i to na osnovu preuzimanja iz zemljišnih knjiga sa površinom zemljišta pod objektom od _m2, pri čemu vlasnik, odnosno držalac objekta nije upisan u list nepokretnosti.

Polazeći od ovako utvrđenog činjeničnog stanja, prvostepeni sud je pravilno odbio tužbeni zahtev tužilaca, kao neosnovan, nalazeći da u konkretnom slučaju nisu ispunjeni uslovi za sticanje prava svojine tužioca na predmetnom objektu u odnosu na tužene ni po osnovu održaja, ni po osnovu ugovora o kupoprodaji od 30.12.1965.godine.

Odredbom člana 20. Zakona o osnovama svojinskopravnih odnosa regulisano je da se pravo svojine stiče po samom zakona, na osnovu pravnog posla i nasleđivanjem, kao i odlukom državnog organa, na način i pod uslovima određenim zakonom.

Odredbom člana 28. stav 2. i 4. navedenog zakona regulisano je da savestan i zakonit držalac nepokretne stvari, na koju drugi ima pravo svojine, stiče pravo svojine na tu stvar održajem protekom 10 godina. Savestan držalac nepokretne stvari, na koju drugi ima pravo svojine, stiče pravo svojine na tu stvar održajem protekom 20 godina.

Iz navedenih odredbi proizilazi da kada se radi o sticanju prava svojine na nepokretnoj stvari održajem, jedan od bitnih uslova je da se radi o stvari na kojoj drugi ima pravo svojine. Prema utvrđenom činjeničnom stanju, objekat „VV“ - magacin, u odnosu na koji tužilac traži da se utvrdi da je on u odnosu na tužene po osnovu održaja stekao pravo svojine, nije nikada evidentiran niti upisan kao društvena, odnosno državna imovina. U zemljišnim knjigama se isti vodio kao objekat bez dokaza o pravu vlasništva ili korišćenja (što i tužilac navodi u žalbi) i kao takav upisan je u list nepokretnosti Službe za katastar nepokretnosti. Stoga, po nalaženju ovoga suda, tuženi, s obzirom da nemaju pravo svojine na predmetnom objektu, nisu pasivno legitimisani u ovoj parnici za utvrđenje prava svojine. Tačni su navodi žalbe da je tužilac u posedu predmetnog magacina od 1965.godine, a njegov pravni prethodnik od 1948.godine, ali imajući u vidu navedeno, u konkretnom slučaju, nisu ispunjeni uslovi iz odredbe člana 28. Zakona o osnovama svojinskopravnih odnosa za sticanje prava svojine po osnovu održaja.

Takođe, pravilno je prvostepeni sud zaključio da u konkretnom slučaju nisu ispunjeni ni uslovi iz odredbe člana 33. Zakona o osnovama svojinskopravnih odnosa za sticanje prava svojine na predmetnoj nepokretnosti na osnovu pravnog posla. Naime, za derivativno sticanje prava svojine potrebno je da na predmetnoj nepokretnosti već postoji pravo svojine nekog nosioca, da to pravo bude preneto sa tog na drugog voljom nosioca (pravnim poslom), kao i da se izvrši upis u javnu knjigu. S obzirom da prema utvrđenom činjeničnom stanju, tuženi nisu nosioci prava svojine na predmetnoj nepokretnosti, niti su sa tužiocem zaključili ugovor o prenosu prava svojine, oni nisu pasivno legitimisani ni po ovom osnovu.

Iz navedenih razloga, neosnovani su žalbeni navodi da materijalno pravo u konkretnom slučaju nije pravilno primenjeno.

Odluka o troškovima postupka doneta je pravilnom primenom odredbi člana 149,150. i 158. Zakona o parničnom postupku.

Primenom odredbe člana 375. Zakona o parničnom postupku odlučeno je kao u izreci ove presude.

Predsednik veća-sudija,
Spomenka Zarić,sr.

MŠ

Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Svetlana Antić